Na een zoon die als sterrenkijker werd geboren, verwacht deze mama geen makkelijke tweede bevalling. Toch wordt het een droombevalling.
Mijn verhaal is er eentje waarvan ik had kunnen dromen, zo perfect is het voor mij verlopen. Ik ging er zeker niet vanuit dat mijn bevalling makkelijk of snel zou gaan, mits de vorige bevalling heel traag ging en onze zoon als sterrenkijker is geboren. Toch is voor mij een thuisbevalling altijd een evidentie geweest, omdat ik me er vertrouwd en rustig bij voel en vertrouwen heb in de vroedvrouw.
‘s Ochtends rond 8u00 begonnen mijn weeën in een regelmatig ritme, om de 10 minuten. Ik voelde de contracties voor en onderaan mijn buik, niet achter op mijn sacrum zoals vorige keer. Het zou helemaal anders gaan, voelde ik en ik belde de vroedvrouw en m’n zus om op ons zoontje te passen. Ik bleef rustig in bed liggen, maar al snel voelde ik dat ik rechtop moest blijven om de baby te laten bewegen.
Ik ging naar de yurt in onze tuin, waar ik graag wilde bevallen en voelde me heel rustig. Eén met de natuur. Onze baby wilde op aarde komen.
Ik zat even te bewegen op de bal toen er een formatie ganzen overvloog. Ze krijsten. Ik zag het als een goed voorteken en een oergevoel overviel me.
Rond 12u00 was de vroedvrouw er. Zij vertelde me dat ik al vijf centimeter ontsluiting had. Super, het ging inderdaad veel vlotter deze keer.
‘De vroedvrouw vertelde me dat als ik wat zou dansen, de baby nog wat beter zou kunnen zakken. M’n vriend zette muziek op en we bewogen als koppel rustig op de muziek.’
Ik gebruikte hem als steun bij elke wee. Uiteindelijk vond ik ook de paal van de yurt, waar ik in kneep als m’n weerstand en steunpilaar.
Het badje werd nog beter opgepompt door m’n vriend en gelukkig was er tóch water, want de dag ervoor zat de hele omgeving zonder water. Ik had me er zelfs al bij neergelegd dat ik niet in bad kon.
Toen het badje vol was ging ik erin zitten en voelde een hele fijne ontspanning aan m’n buik, die heel hard en gespannen aanvoelde. Al die tijd bleef de vroedvrouw in de tuin. Ze liet me op mezelf, zoals ik wenste.
De boterhammen van mijn vriend waren te sterk voor mijn neus. Mijn zintuigen stonden op scherp. Toen ik het voelde branden onderaan, begreep ik dat de persweeën eraan kwamen. Ook de vroedvrouw kwam nu binnen. Ik perste zo’n vier keer en voelde mijn vliezen knappen, meteen daarna kwam de baby. Hij gleed tussen mijn benen door. De vroedvrouw nam hem uit het water en legde hem op mij rond 13u30.
Oh wat een wonder. Dit is toch echt het mooiste gevoel op aarde. En wat was het weer intens: het ging allemaal zo snel. Onze pracht van een tweede zoon was geboren.