Er is een verschil tussen tillen en dragen, tussen hanteren en verbinding maken. Door je kind basisbevestigend te dragen kan het zichzelf leren kennen én maak je verbinding.
Door Patricia Wichman, haptotherapeut – kinesist
Picture by Marijke Thoen
Als een kind wordt geboren komt het, na 9 maanden bescherming in de schoot, terecht in een wereld vol prikkels. De huid staat helemaal open. Vandaar dat kinderen zo’n behoefte hebben om aangeraakt te worden. Aanraken is voor hen een taal. Als ouders is het een ontdekkingstocht om je kind gevoelsmatig te leren kennen. Elk kind reageert op zijn eigen wijze op aanraking en contact. Door hier als ouders oog voor te hebben, kan het kind zichzelf gaan voelen en beseffen dat het iemand is. Door het tedere contact voelt je kind dat jij er bent en dat hij er zelf is.
‘Voelen dat je ertoe doet, is een basisvoorwaarde om te leven. Door aangeraakt te worden, bevestig je je kind in zijn wezen.’
Bevestigen is ‘vastmaken aan’, jullie kind ‘maakt zich vast’ oftewel, ‘hecht zich aan’ het leven en aan jullie, zijn ouders.
Het basisbevestigend dragen van een kind is een wijze van dragen die kadert binnen de haptonomische begeleiding van ouders en kind rondom zwangerschap en geboorte. Binnen deze begeleiding ligt het accent op het opbouwen van een affectieve band tussen het (ongeboren) kind en de ouders. Al in de schoot ervaart het kind hierdoor dat het welkom is en er mag zijn op zijn eigen wijze. Het kind leert van in de schoot dat er een wereld daarbuiten is waar hij zich naar toe kan wenden en openen, vanuit basisvertrouwen. Deze krachtige bevestiging via een wezenlijk contact geeft het kind een stevige basis die hij in zichzelf kan ervaren. Een basis waar hij steeds bij terug kan komen en die zekerheid biedt.
Picture by Marijke Thoen
Bij het opbouwen van de affectieve band met je kind, is het tastvermogen van groot belang. Immers, vanuit onze tast leggen we contact, maken we verbinding en bouwen we vertrouwen op. Hieruit ontwikkelen we ons gevoel en ons gevoelsleven. Ons tastzintuig bevindt zich in onze huid, de toegangspoort tot het lichaam. Aanraken en aangeraakt worden is een basisbehoefte waarlangs we informatie opdoen.
Door je (pasgeboren) kind te knuffelen, te koesteren en basisbevestigend te dragen, nodig je je kind uit om zijn lichaam te bewonen, om ‘thuis’ te komen in zijn lichaam. Zo geef je je kind een gevoel van basisveiligheid. Vanuit die veiligheid en in vertrouwen kan hij/zij spelenderwijs de omgeving verkennen.
Wat is het verschil tussen basisbevestigend dragen en hanterend optillen?
Door je kindje te dragen met een liefdevolle steunende hand onder zijn billetjes, en de andere hand onder de oksel, nestelt het kind zich in je hand. Hierdoor help je je kind op een speelse wijze om een goed lichaamsgevoel te ontwikkelen en zich als één geheel te voelen. Dat draagt bij aan zijn zelfvertrouwen en zelfzekerheid. Dit toont het kind door te glimlachen, naar je te kijken en zijn armpjes te openen. Het kind voelt zich dan werkelijk ‘in goede handen’.
Basisbevestigend dragen
Hanteren van een kind
Als je een kind onder de oksels ‘oppakt’ en ‘doorgeeft’, verliest het zijn gevoel van heelheid en zal het passief gaan hangen, ‘als een ding’. Het hoofdje maakt dan een knik naar achteren; een zeer onbehagelijke manier van gedragen worden. Sommige kinderen beginnen te huilen, anderen gaan protesteren. Als deze signalen stelselmatig genegeerd worden, gaat het kind zijn eigen gevoelens ook negeren en zich passief gedragen.
Door je kind dus basisbevestigend te dragen, laat je je kind voelen dat het zichzelf als ‘goed’ en ‘heel’ mag ervaren, luisterend naar zijn eigen gevoelens. Hierdoor zal het kind zich doorheen de jaren minder snel aanpassen aan wat hoort en verwacht wordt. In die zin heeft deze wijze van dragen ook een preventieve impact op de weerbaarheid van je kind.
Wens je meer uitleg hierover? Heb je zin om meerdere toepassingen van basisbevestigend dragen te leren? Of heb je interesse in haptonomische begeleiding rondom zwangerschap en geboorte? Neem dan zeker een kijkje op www.vhzb.nl of www.haptonomie-sulis.be.
Bronnen
Mol,L. (2010). Wat zeg je? Amsterdam
Veldman, F. (2007), Levenslust en levenskunst, Blaricum
Talma, D. (2010). Het lichaam als verhaal, Amsterdam