Zeg gewoon “Nee” tegen inductie voor vermoedelijke grote baby
by Henci Goer | Jan 1, 2025 | Induction of Labor
Als artsen denken dat een baby te groot zal zijn, raden ze vaak aan om de bevalling op te wekken in de hoop een keizersnede of letsel bij de baby of moeder tijdens een moeilijke vaginale bevalling te voorkomen. Werkt die strategie?
In deze blogpost kijken we naar het onderzoek dat aantoont dat dit niet het geval is en in het gedeelte “Take home message” geef ik je een lijst met fysiologische zorgstrategieën die wel werken.
Ondersteunt het onderzoek inductie uit voorzorg voor vermoedelijke grote baby’s?
Om ervoor te zorgen dat de inductie uit voorzorg het beoogde doel bereikt, moet het volgende waar zijn:
1. Artsen zouden in staat moeten zijn om nauwkeurig vast te stellen welke baby’s groot zullen zijn. Dat kunnen ze niet. “Groot’ wordt meestal gedefinieerd als een gewicht van 4000 gram of meer. Echoscans die voorspellen dat een baby meer dan 4.000 gram zal wegen, hebben het slechts in 56 procent van de gevallen bij het rechte eind. Dat betekent dat je ruwweg 50:50 kans hebt om te worden geïnduceerd voor een probleem dat je niet hebt.
2. Het opwekken van de bevalling zou het aantal keizersneden moeten verminderen.
Dat is niet zo. Om te beginnen heeft elk onderzoek dat gekeken heeft naar de resultaten wanneer voorspeld wordt dat de baby groot zal zijn, aangetoond dat wanneer artsen denken dat de baby groot zal zijn, de kans op een keizersnede aanzienlijk toeneemt, ongeacht of de baby daadwerkelijk aan de grote kant is.3, 6, 11-13, 15-17, 19, 21, 22, 24-26 Het omgekeerde is ook waar: de kans op een keizersnede bij baby’s die groot zijn, maar waarvan de artsen niet vermoedden dat ze groot zouden zijn, is veel kleiner. Met andere woorden, de kans op een keizersnede hangt grotendeels af van wat de arts denkt dat de baby weegt, niet van het werkelijke gewicht van de baby. Bovendien heeft geen van de onderzoeken die hebben onderzocht of het inleiden voor een vermoedelijk grote baby het aantal keizersneden vermindert, gevonden dat dit het geval is.4, 20, 23
Uit één onderzoek bleek zelfs dat het opwekken van de bevalling met een grotere baby het aantal keizersneden bij de eerste bevalling duidelijk verhoogde. 14 Het onderscheid maken van de eerste bevalling en de bevalling na een eerdere vaginale bevalling lijkt een risico van het opwekken van de bevalling bij de eerste bevalling aan het licht te hebben gebracht, dat werd gemaskeerd bij populaties die beide combineerden. Wat betreft het waarom van dit verschil: het aantal keizersneden is veel hoger bij een eerste bevalling in vergelijking met een eerdere vaginale bevalling of bevallingen, omdat eerste bevallingen veel kwetsbaarder zijn voor factoren die de voortgang van de bevalling belemmeren.7
3. Het opwekken van de bevalling zou het aantal verwondingen bij de geboorte moeten verminderen. Ook dat doet het niet. Het enige beschermende effect van het opwekken van de bevalling bij een vermoedelijke grote baby is een mogelijke kleine afname van het aantal gebroken sleutelbeenderen (0,3 procent vs. 2 procent),4 een verwonding die, hoewel ernstig, zonder verdere gevolgen zal genezen. Die bescherming wordt gecompenseerd door een waarschijnlijke lichte toename van het optreden van maternale anale sluitspierverwondingen (1 tot 2 meer anale sluitspier verwondingen per 100 bevallingen),4, 14, 22-24 een verwonding die de kans op het ontwikkelen van chronische incontinentie van gas of ontlasting vergroot.9 Met andere woorden, er is een mogelijke bescheiden vermindering van breuken bij de baby, die geen gevolgen op lange termijn hebben, die wordt gecompenseerd door een toename van maternale anale sluitspierscheuren, die dat wel kunnen.
Dus, als antwoord op de vraag of je moet instemmen met inductie voor een vermoedelijk grote baby, zegt het onderzoek “nee”. De voorspelling dat een baby 4 kilo of meer zal wegen, is waarschijnlijk verkeerd; induceren om deze reden vermindert het aantal keizersneden niet en verhoogt ze waarschijnlijk bij een eerste baring en inductie vermindert het aantal ongunstige resultaten bij baby’s niet, behalve een kleine vermindering in gebroken botten, die geen gevolgen hebben op lange termijn, ten koste van een kleine toename in maternale anale sluitspier letsels, die dat wel hebben.
Take home message
Helaas heb je een probleem, of je nu besluit om in te stemmen met inductie of om de bevalling af te wachten. Als je zorgverleners vrezen dat je niet in staat zult zijn om een grotere baby te baren of een baby te baren zonder letsel, loop je al achter de feiten aan omdat dit hun oordeel en de beslissingen die ze op basis van hun oordeel nemen, zullen beïnvloeden. Hier zijn wat ideeën over hoe je jezelf het beste kunt beschermen:
Stap indien mogelijk over naar zorgverleners die geloven dat je een grotere baby kunt baren. Het is ook waarschijnlijker dat ze beleid en praktijken hebben die jouw mogelijkheid om een grotere baby te baren bevorderen, bijv. het aanmoedigen van mobiliteit tijdens de bevalling en persen in andere geboorteposities dan op je rug, het evalueren van je vooruitgang op individuele basis, niet volgens regels, enz. Om te bepalen waar je zorgverleners staan, vraag ze naar hun zorgbeleid en -praktijken als ze denken dat de baby groter dan gemiddeld kan zijn.
Volg een aantal bevalling lessen om je voor te bereiden op bevallingen zonder ruggenprik. Je kunt nog steeds besluiten dat je er een wilt tijdens de bevalling, maar epidurale middelen remmen de mobiliteit (zie vorige bullet) en vertragen de bevalling.
Neem je eigen vroedvrouw mee of huur een doula in. Een persoonlijke vroedvrouw of doula heeft ideeën om je tijdens de bevalling vooruit te helpen en kan jou en je partner ook moed geven als je last hebt van zelftwijfel of negativiteit van het medisch personeel.
Weiger een routine-infuus en vraag of er regelmatig naar de hartslag van de foetus kan geluisterd worden (intermitterende auscultatie) in plaats van continue foetale bewaking. Infusen en continue foetale monitoring remmen de mobiliteit en mobiliteit werkt in jouw voordeel. Je hebt een goede basis om dit te doen. De richtlijnen van het American College of Obstetricians and Gynecologists over foetale monitoring tijdens de bevalling ondersteunen periodiek luisteren als er geen complicaties optreden,1 en een systematische review concludeerde dat er geen bewijs is voor routinematige infusen.8
Verwacht een langer dan gemiddelde bevalling. Ongeduld is je vijand, vooral met een grotere baby. Het is beter om aangenaam verrast te zijn als de bevalling niet zo lang duurt als je had verwacht.
Als intraveneuze oxytocine nodig is om de weeën te versterken, geef het dan de tijd om te werken.
Een keizersnede of instrumentele vaginale bevalling weigeren enkel op basis van het overschrijden van een vooraf bepaalde tijdslimiet. Die beslissing moet gebaseerd zijn op een evaluatie van hoe goed jij en je baby de bevalling verdragen, wat er geprobeerd is om de bevalling of het persen te bevorderen en welke vooruitgang je hebt geboekt.
Pers in een andere houding dan op je rug of half liggend. Zijligging, handen en knieën en andere houdingen waarbij je niet op je rug ligt, zorgen ervoor dat je bekken kan uitzetten om de baby te laten zakken,18 en rechtopstaande houdingen zorgen ervoor dat de zwaartekracht in jouw voordeel werkt.
Plan om op handen en knieën te bevallen of wees voorbereid om op handen en knieeën te draaien als de schouders moeilijk komen. Dit kan helpen om een schouderdystocie te voorkomen of om de schouders van de baby los te maken als er toch een optreedt.5, 10 In veel gevallen kun je met een beetje hulp op handen en voeten draaien, zelfs met een ruggenprik.